2009
20
lis
Panteon i Pole Marsowe
Włochy, Roma
Przejechano 1415 km
Idąc dalej mijamy Via Del Corso na końcu której dostrzegamy Ołtarz Ojczyzny. To jedno z kolejnych miejsc które chcemy zobaczyć ale najpierw kierujemy się w stronę Panteonu czyli miejsca poświęconego wszystkim bogom. Na Polu Marsowym krzepimy się wodą z hydrantu. Zatykając palcem dziurkę od spodu, woda tryska prosto do pyszczków. Świetna zabawa!
Panteon to okrągła świątynia na Polu Marsowym, ufundowana przez cesarza Hadriana w roku 125 na miejscu wcześniejszej z 27 r. p.n.e., zniszczonej w pożarze w 80 r. n.e. Budową kierował Apollodoros, stracony później przez cesarza. Obecnie (od VII w.) Panteon jest użytkowany jako kościół katolicki pw. Santa Maria ad Martyres – Najświętszej Marii Panny od Męczenników. Dzięki temu, że Panteon stał się miejscem kultu chrześcijańskiego, nie został on rozebrany jak większość innych świątyń starożytnego Rzymu.
Panteon był największą budowlą kopułową na świecie przez około 1300 lat, do momentu, kiedy to w latach 1420-1436 wybudowano katedrę Santa Maria del Fiore we Florencji.
Prostota i regularność budowy, piękno poszczególnych elementów, znakomity materiał konstrukcyjny, nadają całemu wnętrzu budowli majestatyczny charakter, mimo wielu strat i zubożeń: front i sklepienia przedsionka jak również kasetony, niegdyś udekorowane elementami złoconego brązu, papież Urban VIII Barberini przeznaczył na złom (1632). Wykonano z niego spiralne kolumny podtrzymujące baldachim autorstwa Berniniego nad głównym ołtarzem w Bazylice św. Piotra w Watykanie oraz 60 armat do Zamku Świętego Anioła.
Wnętrze jest imponujące i zarazem niezwykle harmonijne. Prostokątne kapliczki i półkoliste nisze przeplatają się ze sobą. Kopuła budowli odlana jest z niezbrojonego betonu z centralnym otworem (oculusem) o średnicy 9,0 m, jedynym otworem oświetlającym wnętrze. Ponieważ otwór nie ma przykrycia, podłoga na środku jest lekko wklęsła z odpływem do zbierania deszczu. Wewnątrz znajdują się rzeźby z brązu, podniebienie kopuły jest ozdobione pięcioma rzędami kasetonów, a w ścianach znajdują się nisze.
Pole Marsowe (łac. Campus Martius) to miejsce w starożytnym Rzymie, poza murami miasta, w zakolu Tybru, na zachód od Kapitolu. Obszar o powierzchni ok. 25 ha w czasach królewskich poświęcony był Marsowi. W okresie republiki odbywały się na nim ćwiczenia wojskowe i sportowe, przeglądy wojsk, zebrania komicjów centurialnych oraz przeprowadzane co pięć lat spisy ludności. 
Panteon to okrągła świątynia na Polu Marsowym, ufundowana przez cesarza Hadriana w roku 125 na miejscu wcześniejszej z 27 r. p.n.e., zniszczonej w pożarze w 80 r. n.e. Budową kierował Apollodoros, stracony później przez cesarza. Obecnie (od VII w.) Panteon jest użytkowany jako kościół katolicki pw. Santa Maria ad Martyres – Najświętszej Marii Panny od Męczenników. Dzięki temu, że Panteon stał się miejscem kultu chrześcijańskiego, nie został on rozebrany jak większość innych świątyń starożytnego Rzymu.
Panteon był największą budowlą kopułową na świecie przez około 1300 lat, do momentu, kiedy to w latach 1420-1436 wybudowano katedrę Santa Maria del Fiore we Florencji.
Prostota i regularność budowy, piękno poszczególnych elementów, znakomity materiał konstrukcyjny, nadają całemu wnętrzu budowli majestatyczny charakter, mimo wielu strat i zubożeń: front i sklepienia przedsionka jak również kasetony, niegdyś udekorowane elementami złoconego brązu, papież Urban VIII Barberini przeznaczył na złom (1632). Wykonano z niego spiralne kolumny podtrzymujące baldachim autorstwa Berniniego nad głównym ołtarzem w Bazylice św. Piotra w Watykanie oraz 60 armat do Zamku Świętego Anioła.
Wnętrze jest imponujące i zarazem niezwykle harmonijne. Prostokątne kapliczki i półkoliste nisze przeplatają się ze sobą. Kopuła budowli odlana jest z niezbrojonego betonu z centralnym otworem (oculusem) o średnicy 9,0 m, jedynym otworem oświetlającym wnętrze. Ponieważ otwór nie ma przykrycia, podłoga na środku jest lekko wklęsła z odpływem do zbierania deszczu. Wewnątrz znajdują się rzeźby z brązu, podniebienie kopuły jest ozdobione pięcioma rzędami kasetonów, a w ścianach znajdują się nisze.
Pole Marsowe (łac. Campus Martius) to miejsce w starożytnym Rzymie, poza murami miasta, w zakolu Tybru, na zachód od Kapitolu. Obszar o powierzchni ok. 25 ha w czasach królewskich poświęcony był Marsowi. W okresie republiki odbywały się na nim ćwiczenia wojskowe i sportowe, przeglądy wojsk, zebrania komicjów centurialnych oraz przeprowadzane co pięć lat spisy ludności.
Zdjęcia (1)
Komentarze (0)
Zasoby: 
34.278 
22.042 
1.100.536 
3.423 
