Meczet

Kruszyniany - wieś powstała w pierwszej połowie XVI w., w ramach pomiary włócznej. Posiada typowy charakter ulicówki. Czas zatrzymał się tu praktycznie w latach pięćdziesiątych XX w. Do obiektów o wybitnych walorach krajobrazowych i etnograficznych zaliczyć należy stodoły z końca XIX w. kryte dwu- i czterospadowym słomianym dachem.

Duża i ludna wieś została znacznie zniszczona w wyniku wojen w połowie XVII w. Kiedy w 1679 r. obejmował ją w posiadanie rotmistrz Samuel Murza Krzeczkowski ze swoimi żołnierzami, była doszczętnie wyludniona. Na gruntach wsi oprócz zagród powstało kilka folwarków tatarskich oficerów.

Najokazalszą budowlą we wsi jest meczet. Stoi na niewielkim placu otoczonym kamiennym murem, wśród wiekowych drzew. Według miejscowej tradycji ufundowany został przez Samuela Krzeczkowskiego. Obecny powstał w drugiej połowie XVIII lub na początku XIX w. Obok meczetu znajduje się głaz z tablicą upamiętniającą 300-lecie osadnictwa tatarskiego na tych ziemiach. Niedaleko na wzgórzu znajduje się mizar, otoczony jest kamiennym murem, układany bez zaprawy na darń. Najstarszy nagrobek z wersetami koranicznymi pochodzi z 1744 r. Umieszczone na nagrobkach imiona, jak Dżemila, Aladyn, Sulejman, Ajsza, Emir przywołują na pamięć wątki wschodnich opowieści. Meczety i mizary sprzyjają utrzymywaniu się więzi miedzy Tatarami.

W Kruszynianach jest jeszcze cmentarz prawosławny. Pięknie położony na wzgórzu z centralnie umieszczoną cerkwią. Pierwotnie stała w tym miejscu drewniana cerkiew unicka, która w XIX w. została zamieniona na prawosławną. W 1983 r. uległa zniszczeniu w pożarze. Obecnie wzniesiona budowla jest murowana.

Kruszyniany i odległe o kilkanaście kilometrów Bohoniki to już wszystko, co pozostało z dawnego osadnictwa tatarskiego.

Komentarze (0)